Би бие хаа төрх байдлаараа аавынхаа ээжтэй их адилхан. Эмээ минь аавын ах дүү 12ийн гар хөлийг нь ганзага дөрөөнд нь хүргэсэн буянтай буурай Одоо Ховд аймгийн Зэрэг сумын Гүвээ багт амьдран суугаа. Хааяадаа
Гүвээд эмээгийнд очхоор нутгийн хүмүүс хараад Өө Наранжаагийн бор ач гээд л шууд таньдагийн.ккк. Харин ааш зан дуу хоолойгоороо гал дээр нь төрж Галын зээ гэж эрхэлж өссөн ээжийнхээ ээжтэй адилхан. Ээж хааяадаа: "Залуу байхад ээждээ л 3 хүүгээ (би, ма 2 дүү) орхичихоод санаа зовохгүй жижүүртээ гардаг байжээ" гээд л яридагийн. Эмээ бидний мэтийн 17 8н ач зээгээ Ховдын төвийн хөх хайргатай цэвэрхээн хашаандаа хооллож ундлан эцэг эхээс минь дутуугүй хайрлан харамлан байж өсгөсөндөө.... Эмээгээ бурхан болоход: "эмээ Та бид 2г л их санах байх даа" гээд ээжийгээ уйлуулж байж билээ..... яагаад гэвэл ээж бид 2эмээгийн хамгийн үнэнч найз фэн нь байсан юм чинь. Бид 2 нийлж байгаад л эмээд гоё алчуур нтр бэлэглээд л...тиймдээ ч эмээ минь бид 2т их сайн байдаг сан. Одоо ч бид 2 эмээгийн сайн охидууд хэвээрээ... Цайны дээж, зул өргөөд л... Эмээ минь цайны ганц ногоон дээлтэй байсийн. Ээж бид 2 хааяа "Ногоон торгон дээлээрээ...." гээд л Эсвэл " Сүүмийх зэрэглээнд...." гээд л дуулдагийн....би ч яах вээ, ээжийнхээ дэргэд байгаа жаргалтай хүн. Харин ээж минь ээжгүй. Хааяа ингэж бодохоор муу ээжийгээ хайрламаар болдгийн. Би аймгийн эмээдээ залбирч, Хөдөөний эмээдээ эрхлэж Дэргэдэх ижийдээ сүслэж амьдардагдаа....
Сүүмийх зэрэглээнд гэгээ анирлаад
Сүсэглэхийн эрхэнд ээж минь бодогдноо... гэж дуулах дуртай хөөн би.
No comments:
Post a Comment